Feed back
Wat heb ik genoten van onze wandeling gisteren en besef dat ik van jou een prachtige spiegel voorgeschoteld heb gekregen en voelt als een steuntje in de rug om het oude patroon van pleaser los te laten en mijn eigen hartpad te volgen.
Ik heb ervaren wat een spiegel van een open hart met mij doet, hoeveel bemoediging ik hierin voel, me ruimte geeft mezelf te zijn, over de drempel heen kan stappen van kan dat wel, mag dat wel? Jij liet dat me zien o.a toen jij op het fietspad naar Rheden even een tijdje met je hoofd naar beneden ging staan. Jij doet het omdat dit zo voelt voor jou en ik zou denken vind men dat niet raar (Ergens houd ik altijd rekening met de buitenwereld, niet uit de toon vallen).Voor mij voelde het mooi toen je dat deed en zo komt er onverwachts een lesje bij mij binnen.
Andrea de rust die je uitstraalde voelde als een weldaad en voelde me direkt op mijn gemak bij jou alsof we elkaar al jaren kennen.
Dank je wel dat je jouw ervaringen met het lopen met mij gedeeld hebt. Ik zie nu dat ik mezelf rust en ruimte mag geven en vooral ruimte om te genieten van het leven, los mag maken van de gedachte dat ik niet uit de toon mag vallen, maar juist mijn unieke zelf mag zijn. Dat heb je me gisteren laten zien.
Zonder tijd op pad te gaan, in het nu blijven ook een mooie les voor mij.
Omkeren was nog niet in mij opgekomen, maar merkte fysiek wel meer vermoeidheid aan het eind van onze wandeling. Nu mag ik meer rekening met eigen grens houden.
Nu besef ik, dit zijn aandachtspunten voor mij. Dank je wel voor je lessen.
Ik was bij Andrea, toen ik me erg beroerd voelde. Gespannen, bang, ik had pijn in de rug en was bang voor een nieuwe nekhernia, waarvan ik de begintekenen voelde. Ik lag inmiddels op de grond vanwege mijn rug, voelde me afgescheiden van alles en worstelde met mezelf. Mijn hart zat potdicht en ik maalde alleen maar.
Andrea vroeg of ze energetisch mocht meekijken. Ze zei niets, zat op de bank met de ogen dicht. Ik voelde een onbezorgdheid die naar me toekwam. Ik begon te huilen, een huil die oplucht. Ik werd rustig en kon weer ademen. Haar aanwezigheid in mijn ellende, nodigde me uit om te delen wat er was, ik kon de woorden van diep van binnen laten komen. Een tijd later voelde ik me opgelucht en vredig. Ze had me zonder een woord te zeggen meegenomen op een genezende reis. Ik lachte weer en voelde me dankbaar. Ik was weer samen met het ondeelbare, subtiel aangeraakt in contact met mijn gevoeligheid. Ik voelde dat ik een afgesloten deel van mezelf weer terug had. Het magische kind dat ik vroeger was en verloren was, kwam weer terug. Ik was ook weer ontspannen, zodat al mijn fysieke klachten, angst en pijn waren genezen.
Andrea heeft de gave om zonder aanraking (terwijl ze shiatsu therapeut is) een diepe genezing te geven, waarbij ik een eenheid voel die heel fijn is om mee verbonden te zijn. Een eenheid verbonden met hart en ziel en lichaam.
Je hebt een eigen kijk op dingen, die anders is dan bij de gemiddelde mens en coach. Je brengt een andere blik op dingen. Je zet je vraagtekens bij iets wat ik als vanzelfsprekend beschouw. Ik denk dan praktisch, in algemeenheden met een bepaalde logica, en dat kan jij op z’n gat gooien door een vraag of opmerking.
Ik zat ergens in vast, en jij stelde een vraag, waardoor ’t ineens duidelijk werd: ‘wat zit ik nou moeilijk te doen?’ ’t Werd duidelijk dat ik iets geloofde, wat ik bij nader inzien eigenlijk helemaal niet geloofde. Ik stelde mijn eigen aanname niet ter discussie en toen ik dat wel deed, bleek die aanname niet te kloppen.
Je bent niet alleen een spiegel, of eigenlijk ben je geen spiegel. Je denkt en kijkt mee. Je maakt me bewust van waaruit ik keuzes maak en laat me zien dat ik ze ook op een andere grond kan maken.
Tijdens onze wandeling leek het alsof de symboliek voor het oprapen lag, waardoor ik makkelijk inzicht kreeg in wat er in mijn leven speelt.
Het lonkte bijvoorbeeld om van de gebaande paden af te wijken, terwijl een ander deel in mij liever veilig de route wilde volgen!
Ik waardeer dat je zo fijn kan luisteren, met volledige aanwezigheid en zonder oordeel. En dat je ruimte geeft om te voelen wat mijn behoeften zijn, terwijl je ook makkelijk aangeeft wat jouw ideeën zijn.
Ook het gevoel dat wij een zelfde pad delen vond ik heel fijn en ondersteunend.
Het woord dat in mij opkomt is ‘natuurlijk’, het ontstond vanzelf, in een prettige samenwerking.
Het heeft mij inzicht, steun en inspiratie gebracht.